مولوى صاحب غلام حضرت شهيد

مولوى صاحب غلام حضرت جهان بين بود و سرشناس و در پهلوى آن از تبحر دانش و عشق خدا پرستى سرشار، با داشتن اين صفات و انگيزه ها، از روزى که مسئووليتش را در قبال اسلام و مردمش درک کرد، آرام نگرفت در زمان ظاهرخان و داؤد خان و بعد از آنها، مردم را به مبارزه عليه فساد و کفر و الحاد مردانه دعوت نموده و در سال ١٣٥٢ شرعاً وارد نهضت اسلامى افغانستان شد... شمول وى در نهضت اسلامى کشور مصادف بود با آغاز تدريس وى در دهکدهء زيباى جلريز ولايت ميدان مولوى صاحب با پشتکار جدى و تلاش خسته گى ناپذير عهدهء تدريس را به پيش ميبرد و طابان مبتدى و منتهى را از داشته ها و اندوخته هاى اسلامى اش سيراب مينمود بعد از مدت پنج سال تدريس اوضاع افغانستان دگرگون شد و بهار کشور زيباى ما را باد هاى تند خزان، شگفت اينکه در شگوفايى بهار مورد برهم زنى قرار داد، کوه هاى غم بر ملت مظلوم و بيچاره ما فرود آمد و هنوز از آشيانهء شان نو بال و پرکشيده بودند که تحويل کرگس جيفه خور استعمار سرخ شدند.

در سال ١٣٥٨ هـ‌ ش مردم عليه نوکران اجنبى شوريدند و انقلاب اسلامى افغانستان عام شد در همين جريان مولوى صاحب غلام حضرت که روابط قبلى يى با مردم مؤمن و مبارزه منطقه داشت مردم را بر قيم عليه طاغوت وقت دعوت نمود و جهاد مسلحانه را آغاز کرد در اندک زمانى با نيروى ايمان و دستيارى مجاهدان سربکف منطقه علاقه دارى جلريز را از لوث کفار و کاسه ليسان آنها پاک کرد و تقريباً مدت شش سال را در منطقهء آزاد دور از سايه شوم کفار مصروف جهاد علمى و مسلح بود وى سرانجام بتاريخ ٢٢/٥/١٣٦٤ طى توطيهء گماشتگان روس با هفت تن سرگروپان ورزيده اش به شهادت رسيد و بدين ترتيب دفتر زنده گى موقتش ناتمام و به جوار ايزد متعال پيوست.

انا لله و انا اليه راجعون