افغانستان جنگلی که شغالان درآن نمایش قدرت میکنند !!!!؟، به مناسبت فرا رسيدن 6 جدي 1358

سلام بر فرزندان مولانا، سلطان محمود غزنوی، سید جمال الدین افغاني، علامه بلخی، سلطان حسین بایقرا…

سلام بر مادران فداکار و داغ دیده که در ماتم عزیزان شان نشسته اند ، سلام بر پدران مجروح که با تحمل هر نوع قربانی لحظه ی سرزمین شان را ترک نکردند ، سلام به غیرت و شهامتت ای افغانستان مجروح ، قبرستان متجاوزان تاریخ..

سلام بر جوانان که با عزت و سر بلندی ایستادند و تن به ذلت ندادند و یکی پس از ديگري به شهادت رسیدند.

سلام بر صداقت شما ای اقوام با هم برادر که با مشت کوبنده به پوز دشمنان تان در هر عصری و نسلی کوبیدید، تسلیم را تمکین نکردید .

سلام بر سخاوت و مردانگی شما مجاهدان در راه خدا ، سلام بر دوستی و انسانیت شما، سلام بر تو ای افغانستان قلب تبنده آسیا ، سلام بر مردان و زنانه فداکار ، سلام بر سخاوت و مردانگی تو ای افغانستان.

سلام بر شهیدان به خون خفته که به استقبال شهادت شتافتند اما اسارت را قبول نکردند ، شهدای۲۴ حوت هرات ، شهدای مظلوم زندان پل چرخی ، شهدای قیام سوم حوت خواهران کابلی ، بدخشان ، قندهار ، هرات ، چهارکنت ، اسمار ، بلخاب دره صوف مارمل پنجشیر ، لغمان لوگر ، پكتيا ، باميان ، وردك  و ننگرهار ….

سلام بر شهدای راستین که امروز به فراموشی سپرده شده و منفوران تاریخ جواسیس جای آنها را ها به كمك دشمنان اين سرزمين اشغال كرده اند، همسنگران خائين شان جهت كسب قدرت و ثروت به آرمان هاي آنها خيانت و به مكتب كه ادعاي آنرا داشتند پشت كرده اند.

سلام بر شهدای نهضت اسلامی ، سلام بر فرماندهان مجاهد که در تجارت شان با پروردگار پیروز شدند، مجاهد گونه رزمیدند و مومنانه به ابدیت پیوستند (مولوي ابراهيم بت شكن ، آدم خان شهید ، ذبیح خدا ، خردمند ، اسلام الدین ٫ مسعود ، داکتر ولی ، ارین پور، جاوید خان ، مولوی قره ، مولوی سراج ، انجنیر سلیم ، عاشور پهلوان ، نورمحمد هاشمی ، معلم نیک محمد ، مجاهد ، خالد ، موحد طالوت ، ناصر ، نيازي ها ،افضلی ، آخند زاده ها ….)

سلام بر خون های پاک شهدای گلگون کفن که به این سرزمین رنگ الهی بخشیدند و با خون خویش کو٫ دره و دشت را معطر ساختند .

سلام بر جوان مردان این دیار که در برابر هر نوع تجاوز( کالجبل الراسخ) استاده اند ، سلام به غیرت و انسان دوستی این دیار عزت و اقتدار ، سلام صد سلام بر تمام اقوام شریفت کشورم از پشتون. تاجیک. ازبک هزاره ، ترکمن ، ایماق ، عرب ، گجر و….که مانند دانه های تسبیح در رشته توحید و در محور اخوت اسلامی وصل هستند، علرغم تمام توطیه ها سازمان یافته و هدفمند تن به عصبیت قومی ، سمتی و زبانی، مانند مشت از فرومايگان ندادند از دین ، جان ، مال ، ناموس و کشورشان پاسداری کردند .

های هموطن :

کشور عزیزمان افغانستان زماني تحت رهبری شخصیت های بزرگ تاریخ در سطح ملی و بین المللی از منزلت و جایگاه بلندی برخوردار بود ، در روزگاری بر هند تسلط داشت ، اما امروز گرفتار مصیبت های گردیده که در طول تاریخ نظیر آن تکرار نشده است.

شایان ذکر است ، طی یک قررن اخیر ملت در تمام آزمون ها تاریخ خوب درخشید و قهرمانانه در راه خدا و آزادی در برابر متجاوزین مبارزه و جهاد نمود، قربانی ها و فداکاری های که در جهان نظیر نداشت انجام داد ، از هر پنج افغان یک نفر به شهادت رسید ، پنج ملیون انسان آواره گردید و تمام زیر بنا ها نابود شد، تا پیروزی، صحنه را بر دشمن ترک ننمود و کوچکترین کوتاهی ننمود، مع الاسف ، بنابر اشتباهی رهبران نابخرد و فرماندهان بی ظرفیت و نا اگاه و بی بصیرت به فرموده مرحوم غبار ( افغانستان پس از هر غسل خون پیراهن چرکین و کثیفش را دوباره به تن می نماید) مردم به چنبن وضعیت دردناک گرفتار شدند، حکایت از درد و داغ، شیون و ماتم که از چشم هیچ انسان با وجدان پنهان نیست، طوری که روشن است عامل این همه بدبختی ها نبود رهبری و زعامت واحد در دوران جهاد بعد از شهادت رهبران راستين نهضت اسلامي در زندان جهنمي پل چرخي دانسته می شود، رهبر و زعیم نداشتیم که به فکر نجات کشور می بود و باشناخت دقیق از دسایس وسایس دشمنان این سرزمین می اندیشد و شرایط مداخله بیگانگان را بعد از خروج ارتش سرخ پیشبینی و برای همیش راه های تجاوز را مسدود و در جهت ملت ساختن همه ی اقوام واحزاب را در محور حب الوطن من الایمان بسیج می ساخت ، تا به چنین وضعیت دردناک مردم گرفتار نمی شدند.

متاسفانه امروز، بنابر نبود زعیم با صلابت ملی که پدر همگان باشد، در کشور شغالان نمایش قدرت می کنند ، به هر دری روی می آورند ، تسلیم را تمکبن نموده با کمال پرروی و بی عفتی به بردگی افتخار و از حمایت بیگانکان می بالند.

هموطنان عزیز:

امروز روح مطهر دو ملیون شهید خفته در خون و به ویژه روح بزرگ سید جمال الدین افغانی ، مولانای بلخی ٫ سلطان محمود غزنوی نا آرام و قلب آنها مجروح است و صدای آنها بلند است ، می گویند : هموطنان به ذلت تن ندهید ، از جنایت کاران تبعیت نکنید ، در بردگی با دشمنان از رقابت اجتناب نماید ، با منافین و خط نفاق همرایی نکنید ، شما وارثین شهدای هستید که مرگ را بر اسارت ترجیح دادند و به استقبال شهادت شتافتند  و هنوز خون شان نخشکیده است، های بخود آید …

برادران و خواهران :

زمان آن فرا رسیده است که بخود آیم، مردم را در محور کلمه التوحید و توحید کلمه که تضمین کننده مصالح و منافع ملی در کشور است بسیج نموده ، دیگر به شغالان و تفنگ داردان بي فرهنگ اجازه ندهیم که ملت را به گونه های مختف در چنگ داشته باشند و از هر تحولی مکارانه استفاده سوء نموده ، با تن دادن به ذلت شریک و سهیم قدرت باشند و بر زخم های مان نمک بپاشند چاق و چاقتر گردند ، وابستگان و فرزندانشان به جاه و جلال برسانند .

برای مان واجب است ، رهبری که شایسته کشور باشد از میان بهترین ها که در طی چهار دهه از آزمون های سخت و دشوار پیروز بدر آمدند و ثابت قدم باقی ماندند به عنوان زعیم انتخاب باید کرد واز آن تبعیت نمود ، زیرا ملت بدون رهبر و زعیم سلیم هیچ گاهی نمی تواند از چالش ها بيرون و راه نجات خویش را دریابد.

شرط نخست پیروزی و نجات از بحران در کشور داشتن رهبر سلیم ، آزادی و استقلال است.

هاي هموطن :

از 6جدي سال 1358 چهل يك سال سپري گرديد ، شهداي عزيزمان به اشغال ارتش سرخ پايان دادند ، زمان آن است كه وارثين راستين آنها كشور را با وحدت همدلي از فاجعه كنوني نجات دهند و در استقرار صلح پايدار ، امنيت سرتاسري ، ايجاد دولت مستقل و مقتدر  افغانستانشمول از گونه تلاش فرو گذاري نكنند .

یقین دارم اگر صادقانه در این راستا قدم بگزاریم خدا با ما ست، همان طوري كه اين سرزمين را از اشغال ارتش سرخ نجات داد از فاجعه كنوني نيز نجات خواهد داد.

 بار ديگر فجر پیروزی طلوع خواهد کرد و شب های ظلمانی پاین خواهد یافت ان شاء الله . اليس الصبح بقريب

2جدي سال 1399